6 Juli Barraque Michel

De oogjes net open en ik zet mijn mobieltje aan. Dat doe ik twee keer per dag. Zo hebben Dory en ik afgesproken. Met een sms-je ben ik ’s morgens en ’s avonds voor noodgevallen bereikbaar. Voor de rest zullen we chatten via de computer als ik ergens online kan.
Lex stuurt een lief berichtje:”Het ga je goed; heb je nu onderhand wel vaak genoeg gehoord. Ik zag je op L1. Ben berentrots op je. Iedereen heeft je gezien. He does it. He makes it. He fixes it.” Hee knul:”Thanks!”
Tijdens het plaatsen van mijn eerste bericht op de site, word ik verwend met een ontbijt en twee “tassen” koffie. Ik bekijk enkele reacties en ga naar de L1- site om de uitzending te bekijken. Wow, dat had ik beter niet kunnen doen. Moeder en dochter Mawet trekken zich even terug, want er zit in hun keuken een grote vent te grienen. Tjonge, wat ben ik een dweil.
Na een tour door de wagen stap ik op en zet koers naar de Abdij van Val-Dieu. Onthaasten gaat nu vanzelf. Niemand rijdt er achter mij aan; de teller blijft staan op 20 km/uur. Een waterig zonnetje verstopt zich nu en dan achter te grote wolken. Op de parkeerplaats van de molen bij de abdij passeert een kleine malheur. Even vergeten; dat de takken van de bomen over het dak tegen de schoorsteen aan duwen. Geluk is met de dommen, hij staat een beetje scheef, als een nonchalant opgezette pet. Geen petje af; voor Maarten.
Clermont is een mooi stadje met een prachtige stadspoort. Ik ben al vroeg van te voren gewaarschuwd met borden voor de doorrijhoogte van 3.50 meter en de waarschuwing dat het verboden is voor verkeer van méér dan 5 ton. ”Dat ga ik uitproberen, met het risico, dat ik hopeloos kom vast te zitten, omdat achteruitrijden nog te moeilijk is.” De poort is hoger dan 3.50 meter, dus dat is geen probleem. Het gewicht maakt ook niets uit, want de kinderkopjes van de straatjes lagen toch al als macaroni op je bord.
Over tonnen gesproken. Ik ben gewichtig onderweg. Ik ben de dag vóór vertrek het hele spul gaan wegen bij de Canisius stroopfabriek in Schinnen. De tractor weegt 3200 kg en de wagen 2500 kg. Oeps. Dat is samen bijna 6 ton! Dit heeft als voordeel dat hij niet omwaait. Het nadeel is dat het trekkertje bergop nu wat vaker een tandje terug moet en dat is lastig. De versnellingsbak is niet gesynchroniseerd en dat wordt tandjes poetsen. Sorry Marco, ik zal nog wat meer moeten oefenen.
In Clermont de boel geparkeerd en rondgewandeld. Leuk, oud stadje. Ik besluit een eenvoudige maaltijd te bereiden alvorens weer weg te rijden. Dat wordt wel heel eenvoudig. De etenswaar zit in kratten ingepakt en ik kan nu niets vinden, dat bij elkaar smaakt. Het wordt cup-a-soup met brood. Ik zal straks labeltjes plakken. Het zonnetje maakt overmoedig en ik eindig de dag op de Barraque Michel. Ik probeer te onthouden wat er in welke krat zit en bak rijst, babi pangang en een eitje. Dat vult goed. Na de afwas koelt het door de forse wind flink af. Het restaurant is gesloten wegens vakantie. Ik rommel nog wat in de wagen en ga vroeg naar bed. Voor morgen heb ik een mooie route uitgezet naar Durbuy.