30 Sept. Botanische tuin en Oxfordse musea.

De stad in voor een museumbezoek. Eerst naar de Botanische tuin. Zondagsmensen lopen met kinderen rond, ouderen zitten op bankjes, een eekhoorn rent tegen een boom omhoog, er zijn aardige doorkijkjes en een vijver. Met de zon op mijn bol en de camera de hand probeer ik kiekjes te maken om de indrukken vast te houden.
Het Oxford museum in het centrum is een tegenvaller. Het verslaat het ontstaan van de stad met alle bodemvondsten en de perioden van groei. Dat is niet aan mij besteed.
Het Ashmolean museum is in 2009 klaar met een enorme aanbouw en verbouwing. Je vindt er schilderijen van grote meesters, beelden uit de Romeinse tijd, kostbaar Chinees porselein, voorwerpen uit alle edelmetalen van de Grieken tot heden en nog veel meer.
Een waanzinnig mooie collectie, waarvan ik nog maar ééntiende heb kunnen zien, omdat de rest opgeborgen is vanwege de verbouwing. Hier in dit museum uit 1683 wil ik graag ooit terugkomen.
“Ik hèb er een!” In het centrum zit op een bankje een student. De enige, die door mij, als zodanig met zekerheid te herkennen is in deze stad van bollebozen. Je weet aan de buitenkant nooit zeker of de persoon tegenover je een werkzoekende Pool, een toerist of een student is. Deze is heel herkenbaar. Mijn student is geheel in gedachten een pagina vol ingewikkelde formules aan het opschrijven.
Terug in de wagen wordt opgeruimd. De was gaat in een zak, waar de houtblokken inzaten. Morgen naar de wasserette. Dat is lopend tien minuten hier vandaan. De vloer dweilen, de kastjes soppen, het beddengoed verschonen en de matras omdraaien. Zo, ik heb de “verplichte” dagelijkse Guinness in The White Horse dik verdiend. Ik ga zuupe!!!