30 Aug. Wandeling om Crummock Water.

Om nog meer van de omgeving te genieten ga ik te voet om één van de twee meren heen, waar Buttermere tussenin ligt. Het zijn negen mijl zonder hellingen. Verdwalen gaat niet, als je het meer maar steeds rechts of altijd links van je houdt. Ga je de bergen in, dan heb je een kaart met kompas nodig. Als de mist je insluit, raak je jouw oriëntatiegevoel kwijt en loop je verloren. Geen angst, ik ga vandaag op safe bij zon en goedzicht.
Wandelen is zó lekker. Helemaal alleen op stap. Toeristenseizoen is ver voorbij. Tijd om na te denken. Tijd om je lunchpakketje te verorberen bij het kabbelende water. Zomaar ergens even gaan zitten om rond te kijken. Het is heilzaam voor de geest. De voeten; dat is een ander hoofdstuk. Op de rotsige schapenpaden en de drassige hellingen schuiven je schoenen scheef en schuin.
Na de wandeling meteen de boel uit en in het zonnetje een boek lezen. Het is een ontspannende, relaxte dag.
’s Avonds stopt een jeep. Vader Mark Jopling met zijn zonen Allistair en Patrick bekijken de tractor. Ze runnen een boederij de Newham Hall Farm in Newby bij Middlesborough. Ze geven mij alledrie een hand, zo stevig, dat ik blij ben dat ik hem heel terugkrijg. Erg lieve mensen, die het spijtig vinden, dat ik niet meer bij hun thuis langskom. Helaas ik ben al te ver naar het zuiden afgezakt. Buiten wordt het donker en ze zitten nog even binnen om naar gekke, vrolijke verhalen over geweldige mensen te luisteren. Ik sluit het bezoek af met een laatste foto in de deuropening van drie, gezonde, sterke kerels.