5 Juni Proefrit Dieselmotorfiets.

Ja, wat wil je, als je gek bent van alles waar een motor in zit. Vorig jaar las ik een artikel over de heer Jochen Sommer in Eppstein. Hij heeft twaalf jaar geleden een Hatzmotor uit een trilplaat, waar stratenmakers de stenen en het zandbed mee aantrillen, ingebouwd in een Royal Enfieldframe. Deze motorfiets komt oorspronkelijk uit Engeland en is ontworpen in de dertiger jaren. De Indiërs bouwen de motorfiets nog steeds ongewijzigd. Dat kun je zien aan het frame. Ooit hebben ze een dieselmotortje uit schrootmateriaal in het frame gebouwd. De heer Sommer kwam op het idee om dat met Deutsche Gründlichkeit beter te doen. In rechtstreeks overleg met de Hatzfabriek worden verbeteringen en aanpassingen doorgevoerd zoals balansas, inspuiten in fasen, geluidsniveau, rijden op zonnebloemolie en nog veel meer. Als je meer wilt weten over de technische specificaties, kijk dan op www.motorradmanufaktur.de of www.royal-enfield.de .
Ik vertel hoe het rijdt. Het is geen grote motorfiets, maar hij zit royaal. Starten gaat op knopdruk en voor wie het nostalgisch wil met kickstarter. Even wennen is dat het schakelpedaal rechts zit en de voetrem dus links. Starten maar. Onmiddellijk springt hij aan en staat rustig te tokkelen met duidelijke dieselklop. Ik moet zeggen, dat klinkt goed; op het filmpje wat blikkerig maar in werkelijkheid veel beter. Dan de versnelling erin en koppeling laten opkomen. Op de gas is het een moderne diesel, die heel snel in toeren klimt, iets dat je niet nodig hebt, want alles gaat op koppel. Schakelen doe je de eerste honderd meter vier keer en dan kun je alles af op koppel. Verwacht geen sportmotor, dit is genieten van een moderne 1 cilinder diesel met veel koppel in een nostalgisch frame, dat helemaal opgewassen is tegen de prestaties. Het geluidje laat alle haast varen. Hoe lager het toerental hoe lekkerder hij klinkt. Bergop (12%) houdt hij de snelheid gemakkelijk vast, alleen accelereren gaat dan niet, of je moet een hakje terug. De topsnelheid is variabel en hangt af van weersomstandigheden en postuur. Aan de kust met weinig zuurstof in de lucht en wind tegen is het op bij 80 km/uur. In het binnenland ’s avonds in de bossen is het ideaal en loopt hij vlot over de honderd. Dat is bij alle motoren zo alleen bij honderd pk of zo merk je niets van het vermogenverlies. Bedenk dat dit machientje van 460 cc altijd op vol vermogen wordt gereden. Heel aantrekkelijk met de huidige brandstofprijzen is het verbruik: NOOIT méér dan 2 ½ liter op de honderd, dus één op veertig! Héél goed mogelijk is één op vijftig voor wie geen autobaan rijdt. Het zwaartepunt ligt laag en hij stuurt moeiteloos om de bochten in het heuvelland hier. Ik heb genoten van de vijfenvijftig km proefrit. Eens kijken wat mijn oude BMW R80 G/S uit 1981 opbrengt. Wie weet?
Het is veel te mooi weer om verder te rijden. TaunusCamp om de hoek neemt mij voor een luttel bedrag op in zijn midden met uitzicht over het dal. Hier ontmoet ik Waldemar Schmidt en Desiree. Waldemar’s overovergrootouders zijn ergens rond 1850 naar Kazachstan in de USSR geëmigreerd om een nieuw bestaan op te bouwen. In 1991 is de ondertussen tot vijf families uitgegroeide familie Schmidt weer teruggekomen naar Duitsland. Nu om hier hun geluk te beproeven. Waldemar heeft entrepreneurkwaliteiten in zijn genen. Als sportman, hij is twee deuren breed, heeft hij grenzen weten te verleggen. Als ondernemer is hij bezig met verkoop van wedstrijdartikelen voor paintball. Hij reist daarvoor alle Europese wedstrijden af om aan klantenbinding te doen en om nieuwe klanten te werven. De meeste artikelen verkoopt hij via internet. Als achtjarige beland in het noorden van Duitsland woont en werkt hij nu vanuit midden Duitsland. Desiree is niet erg geslaagd op school. Het leven zonder opleiding bevalt haar goed en ze heeft geen aspiraties om een studie te beginnen. Zo leeft ieder volgens eigen normen en waarden en dat is goed zo. Leve de variatie, die maakt het allemaal zo boeiend.