8 Apr. Assisi.

Mijn hok moet uitgemest en de was gedaan. Het is een terugkerende routine.
’t Duurt niet lang of ik kan naar Assisië. De fiets komt weer goed van pas. De stad nog eens doorkruisen en internetten staan op het program. Musea en kerken laat ik voor wat ze zijn. Een fotogalerie trek de aandacht. Het onderwerp is de Indiase vrouw. De fotograaf heeft vrouwen geportretteerd. Ik kan de onderschriften in het Italiaans niet ontcijferen. De titel van de tentoonstelling, bedenk ik, zou kunnen zijn: Vrouwen met dode ogen. Het is het eerste wat mij te binnen schiet bij het zien van de gezichten. Natuurlijk is mijn kiekje een slap aftreksel van de echte foto’s.
Op de camping trekken de weergoden de hemelsluizen open. Ik trek me terug met een goed boek en het geroffel van de druppels op het stalen dak. Ik moet denken aan een oud liedje van Rob de Nijs. De middag glijdt onopgemerkt over in de avond. Als ik het boek van Palden Gyatso: Het vuur onder de sneeuw, dichtklap is het negen uur en moet ik maar eens wat gaan eten.