9 Juli Langs Maastricht

Met hulp van Jean de wagen achteruit op straat gezet. Dan naar mijn zusje in Maastricht. Yvonne en Bo wachten al. Na de hartelijke verwelkoming naar de computer om de reacties te lezen en nieuwe berichten met foto’s te plaatsen.
Nu is het tijd om Dory te bellen, want we hebben elkaar nog niet gemaild of ge-msn-d. Dory zit met een aantal vrouwen te kletsen en zij laat hen alleen om met mij te kletsen. Ze vraagt honderd uit en is erg nieuwsgierig. Ik hoor dat het thuis goed gaat en er is al aan de uitloop van de vijver gewerkt. Ik ben benieuwd naar hoe het zal zijn, als ik straks terugkom.
Dan koffie en douchen. Yvonne doet nog even een wasje voor mij. Bo stuitert lachend door het huis en is opper vrolijk. Om half twee zijn we zover, dat we vertrekken. Langzaam met de kostbare vracht over de Belgische wegen met gaten, waarin een tractorachterwiel verdwijnt. Soms donderen de wielen in zo’n maankrater en dan word ik gelanceerd tegen het dak van de cabine, want aan de tractor is niets geveerd. In de wagen husselen de dames stevig door elkaar. Gelukkig is die wel geveerd. Onderweg achter Visé passeren een aantal auto’s, waarvan er één luid toeterend. De auto stopt enkele meters voor ons in de berm. Een vriendelijke, drukgebarende vrouw stapt uit. Ik stop. Zij vraagt:”Zit Yvonne in de wagen?” Mijn mond valt niet begrijpend open. “Ja!?!”
Het zijn Elsa en Geert, vrienden van Yvonne. Ze stonden bij een bank te pinnen en zagen de wagen met tractor en de naam Hendriks erop voorbij denderen. “Dat kan er maar één zijn”, denken ze en racen ons achterna. We parkeren het stel in de wagen. Er wordt koffie gezet en lang gekletst. Dit is een gezellige pauze en een leuke binnenkomer voor Bo en Yvonne.
De meisjes willen graag veel binnendoor en lekker door de achterruit op hun buik liggend naar buiten kijken en genieten van de natuur. Ze vinden het heel speciaal om wat je ziet steeds kleiner te zien worden. Nu valt het beeld vanuit je ooghoeken binnen. Een bijzonder en verrassend perspectief.
We belanden uiteindelijk in Val-Dieu, waar we besluiten te overnachten. Yvonne maakt een heerlijke maaltijd klaar: soep vooraf, spirali, witlofsalade met banaan, noten, appel, kaas en sinaasappel. Jammie! Bo en ik wassen af. Yvonne fotografeert de omgeving. We sluiten de avond af met lezen, logboek bijwerken, een veldboeket plukken en dat alles onder het genot van een pils. We evalueren de dag en zijn tevreden. De kachel snort en maakt ons moe.